سگ‌های دشتی از روابط اجتماعی بسیار خوبی برخوردارند و مرتباً به یک‌دیگر سر می‌زنند و در هنگام احوالپرسی با هم روبوسی می‌کنند. در تصویر زیر روبوسی دو سگ دشتی را مشاهده می‌کنید.
سگ دشتی
سگ دشتی (سنجاب مرغزار) از جوندگان بومی علفزارهای آمریکای شمالی است. پنج گونهٔ مختلف از سگ‌های دشتی وجود دارد: دم‌سیاه، دم‌سفید، گانیسون، یوتا و مکزیکی. این جانوران بر خلاف نامشان در اصل نوعی از سگ نیستند بلکه نوعی سنجاب زمینی هستند. سگ‌های دشتی همه گونه میوه و سبزی را می‌خورند. این حیوانات بامزه اندازه‌ای در حد خرگوش دارند و تعداد کمی از آنها در مراتع آمریکای شمالی زندگی می‌کند.
سگ دشتی تونل‌هایی در زیر زمین می‌سازد که مساحت آن به چندین کیلومتر مربع میرسد. سگ دشتی چندان از دهانه لانه دور نمی‌شود، تا در صورت روبرو شدن با یک شکارچی و یا نامساعد شدن هوا، درون لانه خود پناه بگیرند. آنها پیوسته شهر زیرزمینی خود را مرمت می‌کنند، اما عملیات اصلی سفت‌سازی، بعد از خشک شدن زمین آغاز می‌شود. آنها با زیر و رو کردن زمین آن را برای رشد کردن بهتر گیاهان فراهم می‌کنند. پیرامون لانه سگ دشتی، همواره گیاهان تازه می‌روید و آنها پیوسته در حال جویدن گیاهان هستند. به این ترتیب نه تنها گیاهان تازه با سرعت بیشتر رشد می‌کنند بلکه با کوتاه‌تر شدن بوته‌ها، آنها میتوانند اطراف لانه خود را به خوبی بیابند.
مراجع:
