اسب آخال تکه از نژاد اسب ترکمن و یکی از زیباترین نژادهای اسب می‌باشد که در ترکمنستان پرورش داده میشود و از نمادهای ملی این کشور شمرده میشود. آخال تکه می‌تواند یک اسب ورزشی باشد و در رشته‌های درساژ، پرش، دو سرعت و استقامت رقابت کند. این اسب به خاطر سرعت و استقامت، هوش و رنگ متالیک براقی که دارد مشهور است.
اسب آخال تکه چیست ؟
آخال تکه نژادی از اسب است که در ترکمنستان پرورش می‌دهند و از نمادهای ملی این کشور شمرده میشود. این اسبها ۱۴۷ تا ۱۶۳ سانتیمتر ارتفاع دارند و رنگ براق متالیک آنها (به ویژه در رنگ‌های روشن‌تر) مشهور است. این اسب در رنگ‌های کهر، نیله (طوسی)، سمند، کرنگ، سیاه، و سفید وجود دارد. برخی منابع آخال تکه را از نژاد اسب ترکمن می‌دانند. آخال تکه به جز در سرزمین مادری، ترکمنستان، در روسیه و آلمان و بسیاری از کشورهای اروپایی پرورش داده میشود. از اسبهای آخال تکه برای تولید نژادهای جدید استفاده شده است. آخال تکه می تواند یک اسب ورزشی باشد و در رشته های درساژ، پرش، دو سرعت و استفامت رقابت کند.
اسب ترکمن چیست
اسب ترکمن گونه‌ای از اسب با نژاد ترکمن خالص است که در منطقه ترکمن صحرا زیست کرده و پرورش می‌یابد. رنگ آنها بیشتر خاکستری رنگ است و بدنی کشیده و لاغر دارند. شکم آنها بر خلاف بسیاری از نژادهای دیگر اسبها، تخت است، به عبارت دیگر شکم آنها لاغر است. صادرات این اسب به خارج از کشور ممنوع است. اسب ترکمن اسبی است دارای ویژگی‌های منحصر به فردی است، از جمله: قد ۱۴۸ تا ۱۵۵ سانتیمتر، گوشه‌ای بلند و متحرک، سینه فراخ و متناسب، کپل کم شیب با عرض خوب، مفاصل قوی، سم‌های محکم با زاویه مناسب، تحمل حرکات سنگین ورزشی. رنگ‌های تیره‌های اسب آخال تکه و یموت شامل: کهر، نیله (طوسی)، سمند، کرنگ، قره کهر، ابرش، سیاه، و سفید است.
نژادهای شناخته شده اسب ترکمن در سه گروه: یموت، اسب آخال تکه، چناران (مخلوط از تلاقی اسب ترکمن و اسب عرب) دسته بندی شده‌اند. برخی نیز آمیخته تروبرد و ترکمن (دو خون) هستند.
اسب ترکمن اندامی کشیده، دُمی باریک، سر و گردن زیبا دارد. برای اسبهای با نژاد ترکمن درسال‌های گذشته ذخیره‌های ژنتیک این اسب، تقاضای جهانی یافته است. اسب ترکمن در نزد ترکمن‌ها پیشینه‌ای طولانی در سنن و زندگی صحرانشینی وجنگ وگریزها درگذشته داشته است. گفتنی است برنامه‌های اشتباه نیم قرن گذشته لطمه زیادی به ذخیره ژنتیکی اسبهای ترکمن زده است و متأسفانه تعداد اسبهای ترکمن خالص و خوب به شدت کاهش یافته است. امروزه خالص‌ترین اسبهای ترکمن ایران را در منطقه راز و جرگلان از توابع استان خراسان شمالی می‌توان یافت که بیشترین جمعیت این اسب را دارا می‌باشد. خوشبختانه در سال‌های اخیر توجه بیشتری به تولید اسبهای ترکمن شده است. تعدادی اندک و پراکنده از این نژاد توسط علاقه‌مندان در اصفهان، تهران، شیراز و همدان نیز نگهداری می‌شوند. شهرستان سبزوار در خراسان رضوی نیز دارای سرمایه قابل توجهی از این نژاد ارزشمند است. شهرستان گنبدکاووس از مراکز مهم پرورش اسب ترکمن است.
منبع: wiki
وبسایت fa-ct.ir
