دانشمندان بر این باورند که بنابر دلایلی سرطان میتواند در برخی اعضای بدن بیشتر شایع باشد. شیوع سرطان در اعضایی که بیشتر در تماس با مواد سرطانزا هستند مثل ریههای افراد سیگاری و اندامی که سلولهای خود را سریعتر عوض میکنند مثل سلولهای پنج روزه مخاطی روده بیشتر است.
دانشمندان با بررسی دادههای مختلف در مورد سرطانهای رایج در اعضای مختلف به این نتیجه رسیدهاند که اعضای بزرگتر یا زوج و آنهایی که کمتر حیاتی هستند احتمال ابتلا به سرطان بیشتری دارند. نظریهی این گروه از دانشمندان بر این اساس است که انتخاب طبیعت به گونهای است که اعضای حیاتی بدن از محافظت ضد سرطانی قوی برخوردار هستند. این مطلب درمورد اعضای کوچک که سلولهای کمتر و بافت کوچکتری دارند تا فعالیتهای مهم را در بدن انجام دهند نیز صدق میکند. از سوی دیگر، اعضای بزرگ و زوج همانند کلیه احتمال بیشتری برای ابتلا به سرطان دارند.
به گفتهی “فردریک توماس” اعضای مهمی چون پانکراس میتواند با وجود چند تومور در خود به آسانی به فعالیت خود ادامه دهد. این حقیقت نشانگر این است که برخی اعضا روشهایی برای جلوگیری از ابتلا به سرطان دارند و با کشف این نکات میتوان از سرطان در سایر اعضا پیشگیری کرد.