در قدیم زمانی وجود داشت که جمعیت شهرها و اجتماعات انسانی قابل توجه شده بود ولی هنوز ساز و کار صنعتی برای جمع‌آوری زباله و فاضلاب بوجود نیامده بود. در این شرایط زباله‌ها و فاضلاب انسانی و فضولات کشتارگاه‌ها بعضاً در رودخانه‌ها ریخته می‌شد و مناظر و بوهای گند تهوع‌آوری ایجاد می‌کرد.
بوی گند فجیعی که در سال ۱۸۵۸ در لندن رخ داد آنقدر شدید بود که منجر به تعطیل شدن ادارات دولتی شد. پرده‌های پارلمان به کلرید آهک آغشته می‌شدند تا جلوی بو گرفته شود ولی کارساز نبود و بویی که از رودخانه برمی‌خاست غیرقابل تحمل شده بود.
اما مسئول اصلی این تعفنی که شهر را فرا گرفته بود اختراع سیفون توالت بود. در مراحل اولیه‌ی این فناوری، میزان فاضلاب سرازیر شده به رودخانه بسیار بیشتر از ظرفیت رودخانه بود و رودخانه را به گندابی از فاضلاب تبدیل کرده بود.
تحریریه: مجله فکت های جالب و عجیب
منبع: +
