رتیل آبی کبالت
رتیل آبی کبالت با نام علمی Haplopelma lividum گونه‌ای رتیل است که بومی میانمار و تایلند است. این رتیل شگفت‌انگیز همانطور که از نام آن پیداست رنگ آبی درخشانی دارد. اندازه‌ی این رتیل متوسط بوده و حدود ۱۳ سانتیمتر طول دارد.
نر و ماده‌ی رتیل آبی کبالت شبیه هم هستند تا زمانیکه نر آخرین پوست‌اندازی خود را انجام می‌دهد. در این مرحله رتیل نر دودیسی جنسی نشان می‌دهد و رنگ قهوه‌ای و برنزی پیدا می‌کند. در نهایت رتیل ماده بزرگ‌تر از رتیل نر شده و چند سال بیشتر عمر می‌کند. این رتیل بسیار زیبا یک گونه‌ی گودال‌کن است و بیشتر زمانش را در لانه‌هایی بسر میبرد که خودش حفر کرده است. این حشره‌ی بسیار زیبا به عنوان یک حیوان خانگی خرید و فروش می‌شود هرچند که سریع و دفاعی بوده و سمی قوی دارد.
رتیل زانوقرمز مکزیکی
رتیل زانوقرمز مکزیکی دارای رنگ سیاه و قهوه‌ای تیره غالب با پاهای قهوه‌ای روشن و زانوهایی به رنگ مشخص نارنجی متمایل به قرمز براق هستند. شکم آنها در میان موهای پرز مانند قهوه ای و خاکستری رنگ پوشانده شده است. تصویر این رتیل بسیار زیبا را مشاهده می‌کنید.
این گونه از رتیل‌ها می توانند فاصله‌ای حدود ۱۷ سانتی متر بین دو پای خود داشته باشند. طول عمر نرها حدود ۵ سال می‌باشد ولی ماده ها بیش از ۲۵ سال و تا ۳۰ سال عمر می‌کنند. رتیل زانوقرمز مکزیکی نیز به مانند تمامی رتیل‌ها یک بندپاست و باید از طریق فرآیند پوست انداختن رشد کند.
رتیل های ماده در صورت داشتن دوره سرد (دوره سرما) بیشتر و بهتر آماده جفت‌گیری می شوند. زمانی رتیل نر بالغ یک شبکه اسپرم بسازد نشان دهنده آمادگی او به رتیل ماده است. او باید در محفظه زندگی رتیل ماده قرار بگیرد. رتیل نر به سمت مخفیگاه رتیل ماده حرکت می کند ، سپس با دستان جلویی خود با حرکتی لرزش وار به زمین ضربه زده و رتیل ماده را ترغیب به خروج از مخفیگاه می کند. به محض خروج رتیل ماده ، رتیل نر به سمتش حمله‌ور شده و به حالتی که بالاتر از او قرار گیرد آن را می گیرد تا به نقطه مورد نظر خود برای جفت گیری دسترسی خوبی داشته باشد. در این زمان رتیل نر بوسیله‌ی یکی از اندام های شبه حرکتی خود، اقدام به قرار دادن کیسه اسپرم در داخل بدن رتیل ماده می‌کند. اگر عمل جفت‌گیری و قرار دادن کیسه اسپرم در داخل بدن ماده به درستی انجام گرفته باشد، یک کیسه حاوی تخم ظرف چند هفته آینده، توسط رتیل ماده گذاشته می‌شود. این کیسه تخم می تواند شامل ۲۵۰ عدد بچه رتیل باشد. پس از جفت‌گیری رتیل نر معمولاً پس از چند هفته خواهد مرد.
مرجع:
